Η ομοιοπαθητική είναι μία πλήρης ιατρική θερα­πευτική μεθοδολογία βασισμένη στον θεραπευ­τικό νόμο «τα όμοια τοις ομοίοις εισίν ιάματα» που διατυπώθηκε πριν 2500 χρόνια από τον Ιπποκράτη και θεμελιώθηκε πριν 200 περίπου χρόνια από τον Γερμανό γιατρό Samuel Hahneman.

Στόχος της ομοιοπαθη­τικής είναι να θεραπεύσει όχι απλά επιφανειακά συμπτώματα, αλλά κυρίως τις βαθύτερες αιτίες που εξασθένησαν τον οργα­νισμό και επέτρεψαν την εμφάνιση ασθενειών. Αυτό το επιτυγχάνει μέσω των ομοιοπαθητικών φαρμάκων τα οποία διεγείρουν τους μηχανισμούς αυτό-ίασης του οργανισμού, προκειμένου ο ίδιος ο οργανισμός, να είναι σε θέση να επαναφέρει την υγεία, τη ζωτικότητα και την ενεργειακή του ισορροπία Στην ουσία η ομοιοπαθητική εξετάζει τις ξε­χωριστές αντιδράσεις και τα συμπτώματα που αναπτύσσουν τα άτομα εξαιτίας περιβαλλοντι­κών επιρροών, λοιμογόνων ή στρεσογόνων πα­ραγόντων. Η επιτυχημένη ομοιοπαθητική συντα­γογράφηση απαιτεί όσο το δυνατόν πιο όμοια χαρακτηριστικά του επιλεγμένου φαρμάκου με τα χαρακτηριστικά της ασθένειας του πάσχο­ντα. Όσο πιο ακριβής η περιγραφή των συμπτω­μάτων από τον ασθενή, αλλά και η κατανόηση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του από τον ιατρό, τόσο πιο ακριβής θα είναι η συνταγο­γράφηση. Έτσι η ομοιoπαθητική θεραπεία είναι απολύτως εξατομικευμένη και βασίζεται στην ολιστική προσέγγιση, καθώς για την επιλογή του φαρμάκου ιδιαίτερα στις χρόνιες παθήσεις συνυπολογίζονται: η ιδιοσυγκρασία του ασθε­νούς, το συναισθηματικό και διανοητικό προφίλ του, ο τρόπος με τον οποίο ανταποκρίνεται σε σωματικά στρες στις συναισθηματικές και διανοητικές προκλήσεις στη ζωή του, η προσωπικότη­τά του η ψυχοσύνθεσή του, η γενετική προδιάθεση και το οικογενειακό του ιστορικό.