Η υπόθεση αυτή διατυπώνεται ακόμη και σή­μερα από άτομα που έχουν πλήρη άγνοια της ομοιοπαθητικής ιατρικής, στην προσπάθεια τους να εξηγήσουν τα εντυπωσιακά θεραπευτικά απο­τελέσματά, ωστόσο αυτή δεν ευσταθή στο ελάχιστο βάσει των εξής απλών συλλογι­σμών:

• Γιατί άραγε ο ασθενής γίνεται καλά μόνο όταν του χορηγηθεί το ενδεικνυόμενο ομοιοπαθητικό φάρμακο και όχι οποιοδήποτε άλλο ομοιοπαθητικό φάρμακο;
• Η ομοιοπαθητική έχει θαυμάσια αποτελέσμα­τα στα βρέφη, νήπια αλλά ακόμη και στα ζώα και φυσικά σε τέτοιες περιπτώσεις, κανείς δεν μπορεί να ισχυρισθεί ότι σε αυτά ασκείται αυθυποβολή.
• Γιατί μπορεί να ασκεί αυθυποβολή μόνο ο ομοιοπαθητικός ιατρός και όχι οι άλλοι ιατροί της συμβατικής ιατρικής, ακόμη και όταν έχουν μεγά­λους τίτλους και εμπειρία;
• Τέλος τα αποτελέσματα που μπορεί να έχει η αυθυποβολή είναι συνήθως βραχύχρονα (λίγες ώρες, μέρες ή εβδομάδες) και όχι μακροχρόνια όπως είναι τα αποτελέσματα με την ομοιoπαθη­τική θεραπεία.